مقایسه ورق استیل سری 300 و 400

مقایسه ورق استیل سری 300 و 400

• بازدید:1391
• کامنت:0
• شنبه, 20 شهریور 1400

تفاوت این دو سری ورق استیل بگیر و نگیر در چیست؟

ورق استیل های سری ۳۰۰ آستنیتی و غیر مغناطیسی هستند. سری مزبور دارای ۱۷ تا ۱۹ درصد کروم، ۸ تا ۱۰ درصد نیکل، منگنز، کربن، گوگرد، فسفر و سیلیسیم در ترکیبات شان می باشند. این آلیاژها در برابر خوردگی مقاوم می باشند و یکی از پرکاربردترین و پرمصرف ترین انواع ورق استیل نگیر می باشند. گریدهای آنها متفاوت اند مثل ورق استیل 304، 302 و 316. ورق استیل ۳۰۴ در میان تمام استیل ها رایج ترین است و ورق استیل ۳۱۶ از نظر کاربرد، دومین ورق استیل نگیر پرمصرف جهت کاربردهای گوناگون می باشد. سری 400 ورق استیل بگیر فریتی و حاوی ۱۱ درصد کروم، منگنز، گوگرد، فسفر و عناصر دیگر در مقادیر کم تر هستند. این مواد در ترکیب شیمیایی شان دارای نیکل کم تا صفر می باشند. مقاومت خوردگی شان در مقایسه با گریدهای سری ۳۰۰ ضعیف و کم است، لیکن در مقابل سایش مقاومت بالایی دارند. گریدهای سری 400 نیز متنوع و شامل انواع ورق استیل 410، ورق استیل 430 ، 405، 409 و غیره می باشند.

اختلاف قیمت ورق استیل 430 و ورق استیل های سری 300

قیمت ورق استیل 430 در مقایسه با انواع گریدهای استیل سری 300، با توجه به کم بودن درصد نیکل یا عدم وجود آن در ترکیب شیمیایی، بسیار ارزانتر می باشد. سری ۳۰۰ در کاربردهایی که مقاومت خوردگی مورد نیاز است، استفاده می شوند حال آنکه گریدهای سری ۴۰۰ در مواردی کاربرد دارند که مقاومت در برابر سایش و استهلاک مدنظر است. معذالک آلیاژهای سری ۳۰۰ پرکاربردترین هستند زیرا در اغلب موارد مصرف مقاومت خوردگی مد نظر و مقدم است بر مقاومت سایشی و فرسودگی. در کل، از نظر هزینه، قیمت ورق استیل 430 با توجه به کاربردهای عمومی تری که دارد، به صرفه تر می باشد.

سطوح مقاومت خوردگی در ورق استیل سری 300 و 400

محتوای کروم در آلیاژهای سری ۴۰۰ ، به ویژه ورق استیل 430، سطحی از مقاومت خوردگی را فراهم می سازد، لیکن این مقدار مقاومت در مقابل بخار، آب های روان، کلرها، عوامل اکسید کننده و عوامل کاهنده ناچیز می باشد. با این حال، سری ۳۰۰ استحکام و مقاومت خوردگی بهتری در برابر اغلب این عوامل خورنده به دست می دهد. برخی گریدهای خاص نظیر ورق استیل ۳۱۶ در مقابل عوامل خاصی مثل یون کلر مقاومت خوردگی بالاتری دارند، از این رو محصولات و آلیاژهای سری ۳۰۰ در کاربردهای دریایی، نفت و گاز، نفت خام، پتروشیمی و موارد دیگری که آلیاژها در معرض خطر خوردگی قرار دارند، مورد استفاده می باشند. ورق استیل بگیر در مواردی نظیر حمل و نقل، سکوها، نرده ها، قطعات خودرو و کاربردهای دیگری به کار می روند که در آنها فرسایش بسیار زیاد است لیکن مقاومت خوردگی نگرانی نخست نمی باشد.
استحکام کششی و استحکام تسلیم در ورق استیل سری ۳۰۰ در مقایسه با سری ۴۰۰
استحکام تسلیم ورق استیل 430 حدوداً ۳۰ ksi است حال آنکه برای سری ۳۰۰ تقریباً ۴۰ ksi می باشد. استحکام کششی نیز برای سری ۳۰۰ بالا و معادل ۱۰۰ ksi است، در صورتی که این ویژگی برای ورق استیل بگیر در حدود ۷۰ ksi می باشد. این اختلاف به سبب عدم وجود نیکل در استیل های سری ۴۰۰ است. ترکیب کروم و نیکل نیز علت اصلی اختلاف در مقاومت خوردگی ورق استیل 430 و انواع آلیاژهای سری 300 می باشد.

جوش پذیری ورق استیل بگیر و نگیر

ورق استیل های سری ۳۰۰ در مقایسه با سری ۴۰۰ برای جوشکاری بسیار مطلوب ترند. در ورق استیل 430، فرآیند جوشکاری می تواند موجب تغییر شکل و ترک آلیاژ گردد. هر دوی این مواد می توانند با اغلب روش های سنتی جوشکاری شوند، اما گریدهای سری ۳۰۰ می توانند بدون وارد آمدن هیچگونه آسیبی به مواد، جوشکاری گردند. ورق استیل بگیر ممکن است ترک بخورد و اغلب با ورق استیل ۳۰۴ جوش داده می شوند تا اطمینان حاصل شود که ماده مذاب جوش بیشتری وجود دارد و پل زدن روی شکاف ها و درزها می تواند بهتر انجام شود.